Οκτώβριος του ’72. Ομάδα ράγκμπι κολεγίου των «Ιρλανδών χριστιανών αδελφών» στην Ουρουγουάη βρίσκεται στην ουρουγουανή πτήση 571 με προορισμό το Σαντιάγκο της Χιλής για έναν αγώνα. Κακοκαιρία ωθεί σε αναγκαστική προσγείωση στη Μεντόζα. Λάθος χειρισμοί στην πλοήγηση από τη Μεντόζα προς το Σαντιάγκο οδήγησαν το αεροπλάνο σε σύγκρουση με κορφές των Άνδεων, όπου και χάνονται τα δύο φτερά του αεροπλάνου.
Στο αεροπλάνο επέβαιναν 45 άτομα. Οι 12 πέθαναν στην πρόσκρουση, ενώ άλλοι 5 την επόμενη μέρα ήταν νεκροί και ένας ακόμα την 8η. Στην μάχη όμως για την επιβίωση στις χιονισμένες κορφές σε υψόμετρο άνω των 4000m οι 16 τα καταφέραν από τους 27 που απέμειναν.
Οι επιζήσαντες άκουγαν τα νέα από ένα τρανζίστορ μέχρι την ακύρωση της διασωστικής έρευνας, την οποία ξεγέλασε η δύσκολη διάκριση ιχνών στις χιονισμένες κορφές. Το μόνο που έμενε πλέον ήταν να βρουν οι ίδιοι το δρόμο της επιστροφής. Κάποιοι ξεκίνησαν τη δύσκολη αναζήτησή του. Τελικά μετά από μία ορειβατική οδύσσεια και με τη βοήθεια αυτοσχέδιων sleeping bags που τους κρατούσαν ζωντανούς τη νύχτα, οι 2 κατάφεραν να φτάσουν στον προορισμό διάσωσης. Το μαρτύριο για τους 16 που σώθηκαν κράτησε δυόμισι μήνες.
Για νερό χρησιμοποιήθηκε πάγος που λιώναν, ενώ τα τρόφιμα ήταν λιγοστά. Οι θερμιδικές ανάγκες του οργανισμού είναι αυξημένες στο ψύχος. Το μόνο που έμενε πλέον για να τους κρατήσει στη ζωή ήταν οι πεθαμένοι σύντροφοί τους. Σίγουρα μια τέτοια απόφαση θα ήταν δύσκολη για τους μαθητές αυτού του κολεγίου ρωμαιοκαθολικής αγωγής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου